
Recensie Sidekick
Aron Elstak geeft ein-de-lijk een stem aan de sidekick met cabaretvoorstelling
Elke maand schrijven wij een artikel in de vorm van een recensie over een van onze artiesten waaraan wij een bezoekje hebben gepleegd, zodat jij weet wat je kan verwachten bij het boeken of bezoeken van een voorstelling. Deze maand richten we het recensie-spotlicht op cabaretier Aron Elstak met zijn grappige, muzikale en geëngageerde voorstelling Sidekick.
Aron zou het liefst luchtige voorstellingen maken, maar in een wereld waarin het ene absurde nieuws het andere opvolgt, voelt hij daar nauwelijks nog ruimte voor. Allerlei meningen worden tegenwoordig zonder waarschuwing de wereld in geholpen. Vooral in een maatschappij waarin de luidste, brutaalste stemmen het podium opeisen, kiest Aron er juist voor om ruimte te geven aan de aan de mensen die normaal niet worden gehoord – de sidekicks dus!
De stem van velen, in één acteur
Tijdens de voorstelling kruipt Aron in de huid van allerlei verschillende (soms behoorlijk willekeurige) karakters. Het zijn niet alleen diverse mensen maar ook objecten. En zelfs woordsoorten?
Op een komische en soms muzikale manier brengt hij hun verhaal. Soms herken je jezelf in deze acts, en soms zie je het juist vanuit een perspectief waar je nooit eerder aan gedacht had – denk bijvoorbeeld aan een sneeuwpop die van de klimaatopwarming houdt. Het maakt de voorstelling verfrissend.
Daarnaast neemt hij de rol aan van de luide, brutale stemmen die je overal hoort. De manier waarop hij al deze rollen speelt is vooral erg komisch, maar tegelijkertijd ook herkenbaar. Het voelt soms alsof je zomaar een paar bekende figuren uit het echte leven voorbij ziet komen. Bijvoorbeeld wanneer hij een macho presentator speelt die zich afzet tegen alles wat ‘woke’ is, zichzelf ziet als slachtoffer van de cancelcultuur en ondertussen, terwijl hij zogenaamd begrip toont voor bijvoorbeeld vrouwen en minderheidsgroepen, ze juist onderuithaalt.
Aron’s sidekick
In onze ervaring van de voorstelling had Aron ook een soort van zijn eigen sidekick, of nou ja, eigenlijk was hij de sidekick. Dit was niemand minder dat zijn partner Robin Elstak. Zij maakte op een nogal verassende manier haar entree. Samen gingen ze van skit naar skit, karakter naar karakter, sidekick naar sidekick en brachten daarmee verschillende soorten perspectieven en verhalen over naar het publiek. Dit deden ze op een duidelijke, soms een beetje confronterende maar vooral humoristische manier.
Energieke chaos met een duidelijke boodschap
Wat op het eerste gezicht misschien een chaotische wirwar van personages, liedjes en scènes lijkt, blijkt al snel een doordachte en verrassend samenhangende voorstelling te zijn. Aron vliegt met tomeloze energie over het podium, van links naar rechts, van karakter naar karakter, zonder ooit zijn publiek kwijt te raken. Zijn overgave in de muzikale stukken en skits is aanstekelijk. Het decor, een soort metalen klimrek van lichtgevende buizen en een tafel op wieltjes, werd slim ingezet om scènes te ondersteunen en extra dynamiek te geven. Ondanks de drukte voelt niets willekeurig: elke scène, elke grap en elk liedje draagt bij aan de centrale boodschap van Sidekick.
Sidekick in het theater
Wil je de voorstelling bezoeken na het lezen van deze recensie over Sidekick? Bekijk dan de speellijst van Aron Elstak om te zien wanneer ze bij jou in de buurt spelen.
Ben je een programmeur van een theater en heb je na het lezen van dit artikel vragen over de voorstelling van Aron Elstak? Neem dan contact met ons op via ons contactformulier.
Foto: Jaap Reedijk