Another Kind of Blue

In 2007 richtte David Middendorp het dansgezelschap Another Kind of Blue op. Aanvankelijk onder de naam Area 51. Grote bekendheid volgde toen Middendorp in 2014 werd gevraagd om op te treden in het tv-programma America’s Got Talent, waar hij de finale bereikte.

Dit werd gevolgd door de eerste avondvullende voorstelling Blue Technology van Middendorps gezelschap. Twee jaar later verscheen Middendorp weer in een talentshow, ditmaal Britain’s Got Talent, waar hij de halve finale bereikte.

In Nederland creëerde Another Kind of Blue de nieuwe choreografie Painting voor een tournee van Introdans. Dit werd gevolgd door het avondprogramma Flirt With Reality. In oktober 2018 ging deze voorstelling in première in het Zuiderstrandtheater in Den Haag.

Nog net voordat de pandemie uitbrak in 2020 heeft Another Kind of Blue het nieuwe stuk Wereldleiders gecreëerd in coproductie met Introdans voor de voorstelling GEK GEZICHT, een avondvullende productie waar ook Middendorp’s eerdere stukken in te zien waren. Ook introduceerde Middendorp vervolgens Another Kind of Blue’s verbluffende virtual reality-choreografie HandsON in coproductie met Festival de Nederlandse Dansdagen Digitaal. In het daaropvolgende jaar heeft AKOB met het nieuwe stuk The Great Escape opgetreden voor de koninklijke familie op Koningsdag in Eindhoven en een paar maanden later stond het met Airman op de World Expo in Dubai.

Over Digital Twin

De nieuwe avondvullende voorstelling Digital Twin verkent het overlappende, maar vooral ook prikkelende gebied tussen de digitale en de fysieke wereld. Doordat de scheidslijn tussen deze gebieden zo fluïde is, roept het de vraag op waar deze werelden elkaar nodig hebben om te bestaan. Hoe verhouden ze zich tot elkaar en hoe werken ze samen?

In vier verschillende choreografieën wordt onderzocht hoe de interactie tussen deze fysieke en digitale wereld eruit ziet. Het stuk MetaHuman houdt ons een (digitale) spiegel voor en laat ons zien welke vorm de digitale tweelingversie van een mens kan hebben. Hoe zou het zijn om onze digitale tweelingbroer of -zus te ontmoeten en wat gebeurt er als we ermee kunnen communiceren?

In dit ontroerende stuk gaat een danseres een duet aan met de digitale versie van iemand die er niet meer fysiek is, maar wiens digitale persoon nog voortleeft in de andere wereld. Het geeft ons een inkijkje in hoe het zou zijn als we een digitale versie van onszelf zouden kunnen achterlaten aan onze geliefde.

Frequentie 3 slaat een andere weg in en opent de poorten van de wiskundige wereld van getallen voor ons. In dit stuk zien we hoe de dansers dansen met de wiskunde die achter deze digitale werelden schuil gaat. Tot slot sluit ook Airman naadloos bij dit thema aan, aangezien de twaalf drones uit dit stuk enkel kunnen dansen omdat er van elke drone ook een digitale tweelingversie is waarmee de berekeningen gedaan worden om ze te laten vliegen. Kortom, Digital Twin neemt ons mee in de boeiende tussenruimte tussen het digitale en het fysieke!