Over Hula Blues

John Buijsman, nazaat van de beroemde Kilima Hawaiians brengt een familiekroniek over een boeiende muzikale geschiedenis ten tonele. Want hoe wordt een jongen van Katendrecht ereburger van Honolulu? En hoe wist een groep autochtone Nederlanders in de jaren ’30 wereldberoemd te worden én te blijven met wat nu wereldmuziek heet, maar toen nog niet eens een naam had?

Aanleiding voor Buijsman om Hula Blues te maken was de toevallige vondst van een schat aan archiefmateriaal over de Kilima Hawaiians met daarin onder andere films, grammofoonplaten, foto’s, ansichtkaarten en kleding.

Voor sommige mensen staat de muziek van de Kilima’s nu voor iets benauwends, iets dat je associeert met de jaren vijftig van ‘doe maar gewoon’. Maar die muziek en de Kilima’s zelf betekenden in de tijd van ontstaan juist iets avontuurlijks. Een vorm van escapisme, een reis naar onbekende vertes, naar zilte stranden.

De Hawaïaanse muziek en dans gaan over de kracht en de schoonheid van de natuur: de wind, de golven, de zee. In dit stuk, Hula Blues, komt daar de energie van Rotterdam en de fanatieke gedrevenheid van de Buijsmannen bij. We voeren geen pure autobiografie ten tonele maar we nemen via een muzikale ritmische tekst het publiek mee in een reis naar een haast mythische wereld die nog steeds bestaat en wat ons betreft nooit mag verdwijnen.

Hula Blues schetst een beeld van een periode waarin Nederland verder begon te kijken dan de grenzen van de eigen cultuur, maar is tevens een familiekroniek tegen een achtergrond van vier roerige decennia.

Spel John Buijsman
Muziek Dusty Ciggaar – Arwen Linnemann – Cok van Vuuren
Tekst Don Duyns
Regie Aat Ceelen
Techniek Frank Hermans
Productie Stichting De Rotterdam Connectie